1-شیرین -1347


اولین حضور ایران مصادف شده بود بود با میزبانی در امجدیه ،رقابت ها در آن دوره هنوز به شکل دوره ای برگزار میشد ،تیم ما برمه و تایوان و هنگ هنگ را شکست داد و در مسابقه ای شبیه فینال اسرائیل را هم برد، تا تهران غرق در شادی شود و برای اولین بار شادی ما قد توپ فوتبال شود، خیابان ها برای اولین بار کارناوال شادی به خود دیدند ،تیمی که محمود بیاتی را به عنوان مربی بالای سر خود داشت 30 هزار نفر تماشاچی موجود در امجدیه را غرق شادی کرد و البته همایون بهزادی هم آقای گل شد.

---

2-شیرین-1351


ایران به عنوان مدافع قهرمانی پا به مسابقات میگذاشت ، در اولین دوره ای که جام به صورت حذفی برگزار میشد، باز هم قهرمان شدیم با دو هت تریک علی جباری و حسین کلانی مقابل تایلند و عراق در فینال به کره جنوبی رسیدیم، بازی که در 90 دقیقه به تساوی رسیده بود، با گل دقیقه 108 کلانی شیرین تمام شد، باز هم قهرمان شدیم. ابراهیم آشتیانی بهترین بازیکن جام شد وکلانی و جباری هم آقای گل شدند با 4گل ....

---

3-شیرین-1355


دوباره میزبان شده بودیم: این بار تبریزی ها هم سهم داشتند، بازی های درآزادی تهران و باغشمال تبریز انجام میشد، در سال هایی که قلدری می کردیم برای اولین بار هیبت ورزشگاه آزادی را با 100 هزار نفر به رخ آسیایی ها کشیدیم،تیم حشمت خان مهاجرانی خیلی سرحال تر از آن بود که به کمتر از قهرمانی رضایت دهد، در فینال کویت رابا تک گل علی پروین بردیم و برای سومین بار پیاپی قهرمان شدیم ،علی آقا پروین بهترین بازیکن جام شد.در این سه قهرمانی پیاپی نقش پرویز قلیچ خانی بسیار پر رنگ بود او تنها کسی است که 3 جام را بالای سر برده است.

---

4-شیرین-1375


از خاطره ی شیرین قبلی تا این خاطره بیست سالی فاصله افتاد، انقلاب و جنگ وتبعات پس از جنگ، سال هایی که حالمان خوش نبود و دغدغه هایی مهم تری داشتیم، تا رسیدیم به سال 1375 و مسابقاتی که در امارات برگزار میشد، با یک مربی با انگیزه(محمد مایلی کهن)و کلی بازیکن آینده دار، کسی فکرش را هم نمی کرد رویایی ترین نسل فوتبال ایران در حال تولد باشد:دایی ،عزیزی ،باقری،مهدوی کیا..بازی های تهاجمی و دیدنی تب فوتبال را زنده کرده بود، دوباره رسیده بودیم به: کره جنوبی، البته قبل آن یک برد روحیه بخش مقابل عربستان داشتیم ،نیمه ی اول کره ای ها پیروز بودند اما طوفان دایی با 4 گل در یک نیمه کره ای ها را شش تایی کرد، چهره ی گریان (پارک) مربی کره هیچوقت از یاد فوتبالدوستان ایرانی نخواهد رفت.

---

5-شیرین-1383


برانکو ایوانکویچ وارث تیم پر مهره ی استادش بلاژویچ بود ،در یک چهارم نهایی دوباره به تور رقیب سنتی خورده بودیم، بازی عجیبی بود، کریمی که در اوج آمادگی بود گل میزد و کره ای ها جبران می کردند، همین روال ادامه داشت تا گل چهارم که کریمی زدو کره ای ها نتوانستند جبران کنند ،مثلث آتشین کعبی و مهدوی کیا و کریمی  آتش به جان کره انداخته بودند .

---

1-تلخ-1359

تیم خوبی داشتیم، دو سال قبلتر اولین حضور در جام جهانی را تجربه کرده بودیم ،اما روزها آبستن حوادث تلخی بود، جنگ تا داخل زمین فوتبال هم آمده بود، در مسابقاتی که در کویت برگزار میشد خوب شروع کردیم، بنگلادش و کره شمالی را بردیم، اما درست یک روز قبل از مسابقه با میزبان، خبر تهاجم عراق و به دنبال آن تبلیغات مسموم  رسانه های عربی نای دویدن برای بازیکنانمان نگذاشته بود،  به کویت باختیم تنها اتفاق خوشایند آن جام آقای گلی بهتاش فریبا با 7 گل بود.

---

2-تلخ-1363


مسابقات در سنگاپور برگزار میشد، تا رسیدن به  فینال تنها دو دقیقه فاصله داشتیم، اما شاهین گل شاهرخ را بی اثر کرد گل به خودی تلخ شاهین بیانی آن هم مقابل عربستان  وداع تلخی را رقم زد، ناصر ابراهیمی مربی آن روزهای تیم ملی بعد ها در وصف حذف تیم از جمله ی معروف تختی استفاده کرد (طلا تو مشت ما بود...)

---

3-تلخ-1371

ایران  بعد ازجنگ تحمیلی از نفس افتاده بود وخب از آن طرف قدرت هایی چون ژاپن در حال ظهور بودند، قبل از فینال به ژاپنی های میزبان رسیدیم جمال شریف شاه محمدی را در دقیقه 60 اخراج کرد و البته در دقیقه 81 گل مشکوک زاپنی ها را سالم اعلام کرد بازی کلی اتفاقات عجیب داشت لگد زدن کرمانی مقدم به داور اخراج مضحک پیوس و محمدخانی و..بعدتر محرمی و محمدخانی و کرمانی مقدم  و شاه محمدی محروم شدند...نسل خوب فوتبال قربانی روزهای بد شده بود.

---

4-تلخ-1379

تیم پرستاره ی ایران پس از درخشش در جام جهانی با کلی لژیونر به رهبری جلال طالبی به لبنان آمده بود، تیم مغرور و بی برنامه ی طالبی در یک چهارم مقابل کره جنوبی حرفی برای گفتن نداشت، اما گل استثنایی باقری در نیمه ی دوم امیدوارمان کرده بود، تا اینکه در دقایق پایانی گل خوردیم، بازی به وقت اضافه رسید، توپی که روی دروازه ی ایران ارسال شده بود، با دفع عجیب و ناقص علی دایی به بازیکن کره رسید،قانون گل طلایی و حذف تیم اشباع شده ی طالبی پایان تلخ و پرحا شیه ای بود.

---

5-تلخ-1386

امیر قلعه نوعی به نیمکت تیم ملی رسیده بود، یکی از مخالفان سنتی مربیان خارجی حالا فرصت مناسبی داشت برای مربیان وطنی آبروداری کند و البته خودش را هم در مسابقات برون مرزی اثبات کند، تیمی که 13 لژیونر داشت عاقبت خوبی نداشت، بازهم کره جنوبی، این بار با تیم دومش مقابل ما بود .اما ارنج نامناسب قلعه نوعی بازی را به پنالتی کشاند، ریسک مربی در اینجا هم نتیجه نداد تعویض رودباریان با طالب لو برای مهار ضربات پنالتی بی نتیجه بود، تمام پنالتی های کره ای ها گل شد و تیم ما هم حذف شد